HET GELOOF IN HET LOT

De zesde verplichting van de Iman is om in het lot te geloven, te geloven dat zowel de goede dingen als de slechte dingen geschapen zijn door Allah.

In religieuze termen heeft het lot de volgende betekenissen:

Qadar (het lot): de kennis en de waardering omtrent wanneer, waar, met welke kenmerken en hoe iets in het universum zal gebeuren, bevindt zich al voordat het gebeurt bij Allah.

Qadā (schepping van de gebeurtenis): wanneer de tijd voor deze gebeurtenissen (qadar) aanbreekt, wordt deze gebeurtenis door Allah geschapen.

Om het als een vergelijking op te formuleren: als qadar een plan is, is qadaa de uitvoering van dit plan. Alles wat in het universum gebeurt, geschiedt volgens door Allah’s kennis, wens en schepping. Er is geen andere schepper dan Allah.

Het geloof in de qadr en qadaa betekent dus het geloof dat goede en slechte dingen door Allah worden gewaardeerd, bepaald en geschapen wanneer het tijd is.

De Eerste: De zaken die zonder de eigen wil van de mens door Allah zijn geschapen. Het trillen van de hand vanwege een ziekte, de werking van het hart, een korte lengte zowel als een lange lengte. Dit zijn dingen die rechtstreeks, met de wil van Allah zijn geschapen. De mens is niet verantwoordelijk voor deze zaken.

De Tweede: De zaken die door Allah zijn geschapen met de eigen wil van de mens. De zaken die de mens met zijn eigen wil doet, zoals zitten, staan, lopen, en de dingen die de mens met zijn handen en andere lichaamsorganen verricht. De mens is verantwoordelijk voor deze zaken.

Allah heeft alles gewaardeerd en geschapen. Echter, heeft Allah de mens een eigen wil gegeven ten aanzien van het uitvoeren van enige zaken; Allah heeft de mens een eigen keuzevrijheid gegeven.

Met deze wil kan de mens het goede kiezen. Allah zal het goede scheppen als hij zijn vermogens gebruikt om dit te doen. Allah zal het slechte scheppen als de mens zijn vermogens gebruikt om het slechte te verkiezen.

Het blijkt dus dat Allah datgene schept wat de mens wil verrichten. ‘’Het goede en het slechte is van Allah’’. Namelijk: ‘’Het goede en slechte is met de schepping van Allah’’.

De reden waarom de mens aansprakelijk wordt gesteld voor zijn verrichte daden is omdat hij deze keuzevrijheid bezit en met zijn eigen wil zijn voorkeur bepaalt om iets te verrichten. Daarom is ieder mens verantwoordelijk voor zijn daden die hij met zijn eigen wil heeft verricht. Hij zal zijn beloningen zien als hij goede daden heeft verricht en zijn bestraffing als hij slechte daden heeft verricht.

Een mens die in het lot gelooft weet heel goed dat alles in het universum met de wil van Allah heeft plaatsgevonden en dat aan hemzelf een keuzevrijheid is gegeven om zaken te verrichten. Iemand die over dit geloof beschikt, zal met al zijn vermogens werken om succes te behalen. Hij zal voor niets afschrikken. Hij weet dat Allah datgene zal scheppen waar hij zich met zijn eigen wil en kracht heenwendt om een handeling verrichten en vervolgens daarin zal welslagen.

De mens gebruikt zijn keuzevrijheid voor goede zaken, omdat hij weet dat hij verantwoordelijk zal worden gehouden voor zijn daden die hij met eigen wil heeft verricht. Hij zal zich weerhouden van de daden die de bestraffing zullen vereisen. Op deze manier verhoogt het lot de kracht van de mens om te werken. Het lot geeft de persoon ook een gevoel van verantwoordelijkheid.

Een persoon die in het lot gelooft wordt niet in wanhopig wanneer hij in een toestand geraakt waarin hij niet succesvol in het werk is, of in gevallen wanneer een ramp hem treft. Zijn moreel zal niet verslechteren. Dat komt omdat er een doel en een wijsheid in het werk van Allah is. En mede omdat de mens weet dat hij niet is geschapen als een schepsel met onbeperkte vermogens en daardoor niet verantwoordelijk zal worden gesteld bij zaken waar zijn kracht niet aan voldoet.

Iemand die in het lot gelooft, zoekt onderdanig zijn toevlucht bij het oordeel van Allah. Dit geloof geeft een mens rust en vermindert zijn verdriet.

Het geloof in het lot leert ons dat alles in het universum volgens een plan en een doel is geschapen. Het leert ons dat alles een reden heeft.

Met behulp van dit geloof zal de mens manieren en redenen onderzoeken om het succes te bereiken en proberen te voldoen aan de plichten die hiervoor benodigd zijn.

Het eten, drinken en profiteren van bepaalde dingen van de schepselen wordt “rizq” genoemd. Allah geeft voorzieningen aan alle levende schepselen. De Almachtige Allah vertelt als volgt: 

“Ieder levend wezen op aarde wordt voorzien door Allah.” (Hūd, 6)

Allah heeft de voorzieningen van iedereen bepaald en vastgesteld, maar het vinden van de voorziening behoort aan de mens toe. De plicht van een mens is om de voorzieningen op een toegestane wijze (halāl) en op een passende wijze jegens de geboden van Allah te verdienen. Allah geeft de voorzieningen aan de mens op passende wijze hoe de mens het wil. Degenen die hun rizq voor het slechte gebruiken en het verbodene eten (harām), zullen hun bestraffing zien.

Allah, Die de mens uit het niets heeft geschapen en de mens doet leven, heeft ook bepaald hoelang de mens zal leven. Het menselijke leven is een beperkte tijd, vanaf de geboorte tot aan de dood. De dood is de tijd wanneer het leven eindigt en een eind komt aan het wereldse leven.

Allah heeft bepaald hoelang iedereen zal leven en op welke tijd iedereen zal sterven. Allah heeft bepaald waar en hoe iedereen zal sterven. Wat de oorzaken voor de dood ook moge zijn, de dood is één en verandert niet. De mens sterft wanneer de dood op een gegeven moment komt. De dood verandert niet. Dat vertelt de Almachtige Allah in de Koran als volgt:

“Wanneer hun tijd komt, kunnen zij geen moment uitstellen of bespoedigen.” (Al-Nahl, 61)

Onze taak is om onze gezondheid te beschermen. We dienen ons te weerhouden van het verrichten van de dingen die onze levens in gevaar kunnen brengen en onze tijd niet te verspillen in deze beperkte wereld. Werk voor deze wereld alsof je nooit zal sterven, werk voor het Hiernamaals alsof je morgen zult sterven.

De mens moet zijn taken op tijd verrichten omdat hij niet weet wanneer zijn leven zal worden beëindigd, hij moet dat niet overlaten aan de toekomst.

“Tawakkul” betekent het vertrouwen en het verbinden naar Allah toe van alle inspanningen vanuit zichzelf te hebben verricht een bepaalde zaak en vervolgens het resultaat van Allah verwachten.

Laten we dit met een voorbeeld uitleggen:

Een boer die een goed product wil krijgen uit zijn veld; zal als eerst zijn akker ploegen en vervolgens de zaadjes zaaien. Vervolgens zal de boer zijn mest op het land gooien en begieten met water indien dat nodig is. Hij zal alle voorzorgsmaatregelen nemen om zijn oogst te beschermen, om vervolgens de rest aan Allah over te laten door in Hem te vertrouwen. Immers de boer heeft alles volgens zijn vermogens gedaan. Nu zal de boer op Allah vertrouwen voor de groei van zijn oogst en het leveren van zijn producten. Hij zal het resultaat van Allah verwachten. Dit is de ware tawakkul.

Het is geen tawakkul om een zaak verricht te hebben zonder ervoor gewerkt te hebben. Dit is een verkeerde gedachte, die bij een moslim ongepast is.

Onze geliefde Profeet (vrede zij met hem) gaf het volgende antwoord aan een man die zijn kameel buiten had losgelaten:

“Bind eerst uw kameel, vertrouw daarna op Allah.”

Het blijkt uit de heilige woorden van profeet Mohammed (vrede zij met hem) dat een moslim eerst alle mogelijke manieren moet uitproberen en daarna op Allah moet vertrouwen.

Net zoals de vijf dagelijkse gebeden en het vasten religieuze geboden zijn, is het werken om levensonderhoud te verdienen ook een plicht die een aanbiddingswaarde met zich meedraagt.

De Almachtige Allah beschrijft dit als volgt:

“En wanneer het gebed (Jum’agebed) is beëindigd, verspreid jullie dan op de aarde en zoek de gunst van Allah.” (62:10)

Onze geliefde Profeet (vrede zij met hem) heeft laten weten dat het zoeken naar halāl inkomen fard-wājib (verplicht) is.

Geliefde Omar zegt het als volgt: “Laat niemand zich weerhouden om zijn voorziening te zoeken en vervolgens: ‘O Mijn Allah, schenk mijn voorziening’ zeggen. Hij weet dat er noch goud, noch zilver uit de hemelen vallen.”

Het blijkt dat werken een gebod en een taak van een moslim is. We moeten ons best doen om een klus te klaren. We moeten proberen om met al onze kracht te werken. Daarna moeten we op Allah vertrouwen en verwachten het succes te bereiken.

Het doel van de laatste en meest perfecte religie, de Islam, is het bereiken van het geluk van de mensen. Dit geluk is niet eenzijdig of onevenwichtig.

De Islam heeft de wegen laten zien om in deze wereld en in het leven van het Hiernamaals gelukkig te zijn. Het geluk van de wereld en van het Hiernamaals is te verkrijgen door ervoor te werken. Om deze reden moet een moslim aan beide werken. Ook is het ons religieuze gebod om voor de wereld te werken en het geluk daarin te verdienen. De Almachtige Allah zegt in de Koran: “En dat de mens slechts dat krijgt waarnaar hij gestreefd heeft.” (53:39)

Door dit vers heeft Allah ons het belang van het werken doen weten. Onze geliefde Profeet (vrede zij met hem) heeft het volgende overgeleverd:

“Het beste eten wat een persoon kan eten, is het eten dat met de hand is verdiend (door ervoor te werken). Ook profeet Dāwūd (vrede zij met hem) bracht zijn tijd werkend door.”

Onze religie hecht een groot belang aan werken. Werken om halāl te verdienen wordt als een vorm van aanbidding gewaardeerd. Op een dag zagen de metgezellen dat er een sterke man langs onze Profeet (vrede zij met hem) liep. Hierop zeiden de metgezellen:

– O Boodschapper van Allah! Als deze man maar op de weg van Allah zou werken!

Hierop zei onze Profeet: “Deze man zal zich op de weg van Allah bevinden als hij zijn huis uit is gegaan om brood voor zijn kleine kinderen te verdienen. Deze man zal zich nogmaals op de weg van Allah bevinden als hij zijn huis uit is gegaan om aan de behoefte van zijn oude moeder en vader te voldoen. Deze man zal zich nogmaals op de weg van Allah bevinden als hij zijn huis uit is gegaan om zijn eigen brood te verdienen. Deze man zal zich op de weg van de Satan bevinden als hij zijn huis uit is gegaan om op te scheppen.”

Twee verplichtingen van de vijf zuilen in de Islam zijn om de zakāt (bijdragen aan de behoeftigen-armenbelasting) en hadj (bedevaart naar Mekka) te verrichten. Dit is een aanbidding waaraan de rijke moslims moeten voldoen. Rijkdom wordt verkregen door te werken. Een werkende mens is een goede (gunstige) mens. Een werkende mens zal door zijn werk nuttig zijn voor zichzelf, zijn gezin en ook voor zijn volk.

Onze geliefde Profeet (vrede zij met hem) heeft overgeleverd: “De besten onder de mensen zijn degenen die nuttig zijn jegens de mensen.” en heeft daarmee deze waarheid uitgelegd.

Een moslim moet voor de wereld werken alsof hij nooit zal sterven, en voor het Hiernamaals voorbereiding treffen alsof hij morgen zal sterven.

Onze Profeet (vrede zij met hem) heeft voortdurend werken geadviseerd. Profeet Mohammed zegt als volgt: “Degene die twee identieke (gelijkwaardige) dagen heeft, is misleid.”

Hiermee wil ons profeet dat de moslims elke dag een stap verder moeten gaan. Een man uit Medina kwam naar onze Profeet (vrede zij met hem) en vroeg om hulp. De Boodschapper van Allah vroeg hem:

-“Heeft u niets in uw huis?”, vroeg de Profeet. De man antwoordde:

-“We hebben een deken die we aan de ene zijde op ons nemen en een deken die we op de grond leggen en een pot waar we water uit drinken.”

Onze Profeet (vrede zij met hem) antwoordde het volgende:

-“Ga naar huis en breng ze naar mij”, zei de profeet (vrede zij met hem).

De man bracht wat hij had. Profeet Mohammed (vrede zij met hem) vroeg hem:

-“Wie wil deze spullen kopen?”

Eén van de moslims antwoordde:

-“O Boodschapper van Allah, ik zal deze voor één dirham (geldmunt) kopen.”

-“Is er iemand die meer wil geven?”, vroeg de profeet (vrede zij met hem).

Een andere moslim zei:

Ik zal er twee dirham voor geven. Onze profeet (vrede zij met hem) gaf deze spullen aan die man. Vervolgens wendde hij zich naar de man die onze Profeet (vrede zij met hem) om hulp had gevraagd:

-“Haal eten voor uw huis met één geldstuk (dirham) en koop een bijl met het andere geldstuk en breng ze vervolgens naar mij.”

Onze profeet (vrede zij met hem) zette met zijn eigen handen een handvat om de bijl en zei:

-“Kom op, ga en kap wat hout uit de berg en verkoop ze. Ik wil u vijftien dagen hier niet zien.”

De man kwam na vijftien dagen terug. Tien dirham had hij verdiend. Hij had met een gedeelte van het geld eten en met het andere deel kleren gekocht. Hierop zei onze Profeet (vrede zij met hem):

-“Werken is beter dan bedelen. Want de bedelaars zullen op de Dag des Oordeels een zwarte vlek op hun gezichten hebben.”

Met deze heilige woorden heeft onze geliefde Profeet (vrede zij met hem) de manieren laten zien om in de wereld en in het Hiernamaals gelukkig te zijn.

Profeet Mohammed (vrede zij met hem) heeft het volgende overgeleverd:

“Het beste onder jullie; is degene die de wereld niet voor het Hiernamaals zal verlaten en het Hiernamaals niet voor de wereld zal verlaten. Degene die voor beide werkt en die geen last is voor de medemens.”

In dat geval hoort een moslim zowel voor de wereld als in het Hiernamaals te werken. Hij dient elke dag een stap vooruit te gaan. Dit is het gebod van onze religie.